Güneşli Pazartesiler

İspanya`nın liman kenti Vigo`da geçen bu hikaye, sürekli bir biçimde Pazar gününü yaşayan, Pazartesi`lerini güneş altında geçiren insanları anlatıyor. Düşlerini gerçekleştirememiş bir grup orta yaşlı arkadaş, işsizlikle mücadele etmenin umutsuzluğunun üstesinden gelmeye çalışır. İçinde yaşadığımız dünya üzerinde düşünmemize yol açan ender filmlerden biri...
Yerel tersanedeki, onlar için çok önem taşıyan işlerini kaybeden bu adamlar günlerini bir barda geçirip hatıraları yadeder, felsefe yürütür ve şimdiki durumları hakkında dertleşirler. Huysuz Santa kendine acımayı reddedip zaman zaman da arkadaşlarının umutlarını söndürerek bu duruma aldırmıyormuş gibi davranır. İnsanın içini bayan José, onu terk edebilir diye endişelendiği cazip karısı için açıkça kaygılanmaktadır. En yaşlıları Amador`un başına gelmiş olan da sanki tam budur, ama o herkesi karısının seyahatten bugün yarın döneceği konusunda ikna etmeye çalışır. Bu arada Lino ise iş bulma umudundan vazgeçmeyi reddeder, yarı yaşındaki adaylara göre işler için birbiri ardınca görüşmelere gider…
Küreselleşmenin çağında işsizliğin hadımlaştırıcı etkileri üzerine dokunaklı ve çoğu kez acı bir komikliğe sahip bir dram, ses getiren bir dayanışma çağrısı, aynı zamanda da kapitalizm ve aşırıklıklarına dair bie amentü olan bu kendinden emin, yürekli ve zeki film, aldığı ulusal ve uluslararası ödüllerin yanı sıra İspanya`nın bu yılki Yabancı Dilde En İyi Film Oscar Adayı seçilerek, Almodovar`ın "Konuş Onunla"sını kendi evinde birkaç kez alt etmeyi başardı.
2002 San Sebastian Altın İstiridye (En İyi Film); FIPRESCI Ödülü, 2002 İspanya Goya Ödülleri: En İyi Film; En İyi Yönetmen; En İyi Erkek Oyuncu (Javier Bardem); Umut Veren Erkek Oyuncu (José Ángel Egido); En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu (Luis Tosar)